Dit is mijn laatste ‘klein plezier’ blog. Twaalf maanden heb ik stilgestaan bij de kleine geluksmomenten. De mooie dingen. Wat goed gaat. Wat me blij maakt. Toen ik hiermee begon, had ik niet kunnen weten dat het dit jaar zo belangrijk zou zijn om hier extra aandacht aan te geven. Terugkijkend was het een pittig jaar. Een jaar waarin ik geleerd heb dat niets in het leven vanzelfsprekend is: relaties, familie, gezondheid, werk, financiële zekerheid, gaan en staan waar je wilt, met wie je wilt en vertrouwen. Vertrouwen in anderen, maar ook in mezelf. Het enige zekere is het onzekere. En daartussen is het leven met vallen en opstaan. Op deze laatste dag van 2020 realiseer ik me ook eens te meer dat wat je aandacht geeft groeit. Dus voor de laatste keer mijn fijne momenten in dit -voor velen- bewogen jaar. Het ga jullie goed en het allerbeste gewenst voor 2021. Carpe Diem.
December: de vooruitgangen die veel van ‘mijn kinderen’ boeken op het lezen en spellen. Een berichtje van een trotse moeder waarin ze aangeeft dat haar dochten weer mooie stappen heeft gemaakt op tekst lezen, 5 maanden nadat we de behandelingen zijn gestopt. Bij spelletje Pim Pam Pet met een leerling ontzettend moeten lachen om mijn antwoord op de vraag: wat zie je op de boerderij beginnend met een ‘F’?: Frank de Boer. Een adventskalender met verschillende soorten thee van een leerling gekregen bij haar laatste behandeling. Het gezicht dat een leerling trekt nadat hij een zuur snoepje op heeft dat tussen de pepernoten zat. Vervolgens er nog één pakken en weer zo’n gezicht trekken. Veel lachen met ‘mijn kinderen’ en energie hiervan krijgen. ‘We all stand together’ van Paul McCarthy. BHV cursusdag met maar één foutje afgerond.
Alle cadeautjes die ik deze maand heb gehad van mijn familie, vriend, BFF en het werk. Kerstkaarten met mooie woorden. Bevroren rijp op de velden. Lunchwandelingetjes. In de armen van mijn lief. Na een week grauw en grijs weer de zon die er op 1e Kerstdag ineens was.
Kerst kunnen vieren met mijn 85-jarige ouders en broertje met inachtneming van de regels. Het lekkere kerstdiner gemaakt door mijn broer die er zelf niet bij kon zijn (mede door diezelfde regels). Het is zoals het is. Tazzy’s grappige neusje dat constant de lucht in gaat. Haar klimcapriolen. Oliebollen die worden gebracht door BFF. Zelf samengestelde borrelplanken. ‘Hold on’ van Wilson Phillips.